Hoogbegaafd & liefdesrelaties

Toch niet zo eenvoudig…

Van jongs af aan leren we rekening te houden met onszelf én met de wereld om ons heen. Als hoogbegaafde maak je al snel een keuze: pas ik me aan, of kies ik er (bewust, onbewust?) voor om dan maar een buitenbeentje te zijn en dit ook te laten zien. Een belangrijke eerste vraag om jezelf te stellen, omdat dit ook direct invloed heeft op relaties met anderen, is de volgende:

• Houd ik vooral rekening met mijzelf?
• Houd ik vooral rekening met de wereld om me heen?
• Of ben ik in staat een balans hiertussen te vinden?

Van jongs af aan hebben we ideeën en verwachtingen over de liefde.
Eerst kijken we naar hoe onze ouders het doen (en dat willen we of ook of absoluut niet), daarna checken we onze verwachtingen en ideeën in vriendschappen en zetten de verkenningstocht door in de liefdesrelaties die op ons pad komen.

De verwachting en de realiteit gaan helaas lang niet altijd hand in hand. Veel hoogbegaafden komen er al snel achter: dat wat goed of prettig voor mij is conflicteert nogal eens met dat wat de ander nodig denkt te hebben of fijn lijkt te vinden.

Daardoor zie je verschillende bewegingen ontstaan:

• “Ik ben snel uitgekeken op een partner… na drie maanden heb ik het wel gezien. Dan kan de ander me niet meer boeien”
• ” Ik probeer me aan te passen en zoek inspiratie en input die ik mis in mijn relatie ergens anders.”
• “Ik begin er maar niet meer aan, want er is nog niemand geweest waar ik mijzelf kon blijven”
• “Ik durf me niet echt -meer-  te laten zien, ik laat slechts stukje zien.”
• ….

Wat gaat er mis? 

Er zijn verschillende factoren van invloed waardoor liefdesrelaties een flinke uitdaging kunnen zijn. 

De basis:

Als je jezelf niet volledig durf te zijn/ te laten zien/ kent, wordt het heel moeilijk dit van je geliefde te verwachten. Daar ligt dus de eerste grond-laag. Dat geldt voor iedereen, maar als je hoogbegaafd bent heb je al vaak het gevoel van ‘anders’ gehad waardoor je een hardnekkiger script hebt ontwikkeld hoe je hier mee omgaat. 

Het voorbeeld: 

We hebben allemaal één duidelijk eerste voorbeeld meegekregen, soms twee. Dat is het voorbeeld dat we zagen -en interpreteerden-  toen we klein waren. Hoe je ouders met elkaar omgingen, zó ben je er van jongs af aan van uit gegaan dat de liefde werkt. Je partner heeft ook een  voorbeeld gekregen, maar misschien wel een compleet ander voorbeeld. Daar zit dus vaak al een interessante bron van verwarring. 

De behoefte: 

Als HBer houd je je wereld graag groot, tenzij je meer kenmerken van ASS hebt. In dat geval  duik je in het algemeen liever heel gedetailleerd en precies de diepte in rond een of enkele gebieden. Doordat je de mogelijkheden hebt om veel en diep na te denken ken je ook de behoefte om te sparren, vragen te stellen, ter discussie te stellen. Je bent vaak zeer betrokken, bij de wereldproblematiek, bij mogelijkheden en onmogelijkheden, je overziet al snel wat er mis kan gaan, je geniet van stel je voors, en je verbaast je erover dat anderen dit niet zien of doen. 
Als je een partner hebt die hier gewoon simpelweg niet bij kan dan ontstaat er al snel een situatie waarin je een van de eerder genoemde patronen gaat herhalen. Je raakt verveeld, je cijfert jezelf weg, je  verliest jezelf, je wordt somber of ongelukkig zonder dat je er nog bij kunt… of je gaat ergens anders op zoek. 

Verstand en gevoel: 

Een interessante uitdaging voor veel HBers is de volgende: doordat je gewend bent zo op je eigen intelligentie te kunnen vertrouwen is denken vaak vertrouwder dan voelen. Mijn vader kon vroeger regelmatig zeggen: denk toch eens na, waarmee hij een apél deed op mijn gezond verstand. Het is echter ook vaak zo dat gevoel en verstand niet dezelfde boodschap afgeven, terwijl het wel beide goede raadgevers kunnen zijn. Ieder op hun eigen moment, en het allerliefst in combinatie met elkaar, kunnen ze zorgen voor helderheid en duidelijkheid. Hoe meer je hebt leren vertrouwen op je verstand en hoe mindere je bezig bent geweest met je gevoel, hoe moeilijker het in relaties wordt als het oer gevoelskwesties gaat. Zowel het verplaatsen in de ander als het onderzoeken waar het voor jou over gaat is dan een onontgonnen gebied.

Creativiteit

Creativiteit in de breedste zin van het woord is een geschenk en een noodzaak voor veel HBers. Zelf iets ontwerpen of creëren dat er nog niet is of nog niet goed genoeg werkt, daar kunnen  de meeste HBers uren, dagen, weken of jaren mee bezig zijn. En laat dat nu voor veel niet HBers niet te begrijpen zijn. Ongezellig, obsessief, de wereld moeilijker maken… het is een bron van conflict is relaties waar onbegrip de boventoon voert. 

Intensiviteit en sensitiviteit

Je leeft niet voor niets. Daar wil Jean ook graag zo veel mogelijk uit halen. Maar hoe doe je dat, wat is waardevol en wat is waardeloos, hoe ga je om met je sensitiviteit? Het zijn vragen die jou bezig kunnen jouden en een niet hoogbegaafde partner niet. 

Je loopt soms over van de ideeën. Je wil graag alle impulsen en handelingen, prikkels en ervaringen in je leven koesteren. Tegelijk wil je graag dicht bij jezelf blijven én ook helemaal bij de ander kunnen zijn.
Goed voor jezelf zorgen én er zijn voor de ander. Wat een uitdaging!