Als ergens veel over geschreven wordt rond spirituele ontwikkeling en sensitiviteit is het wel over aarden. Hoe makkelijk het lijkt (en vaak gebracht wordt) hoe ingewikkeld het kan zijn. En daar zijn flink wat redenen voor te geven.
Dus vandaag: De wat en de waarom erachter, of de waarom niet, zodat je een verschil kunt maken voor jezelf en je omgeving.
Aarden is simpel gezegd het contact dat je kunt hebben met de grond onder je voeten. Daar ben jij als daadwerkelijke bewoner van je lijf voorwaarde voor : zonder jou is aarden niet mogelijk.
Daar begint het dus al: als jij in staat bent om buiten jezelf te ‘wonen’, bewust of onbewust, af en toe of altijd, kun je geen contact maken met je eigen complete zijn en ook niet met de energie en kracht die je met de aarde kunt delen. Dan kun je nog zo veel worteltjes uit je voetzolen laten groeien of een stevige staart of boomwortel visualiseren die de weg naar beneden weet te vinden… Je blijft je bevinden in een magische wereld van hoop waar je induikt, die je vooral met onmacht en vraagtekens achterlaat.
Stap 1: Begin eens met een simpele observatie: Waar Ben Jij Nu.
Ben je in je lijf? Vlieg je er iets boven? Of bevind jij je ver boven jezelf? Sta je op de grond maar ben je een eind van je eigen lichaam af, alsof je toekijkt hoe je het leven leeft? Of heb je geen flauw idee?
Stap 2: Speel er eens mee. Kijk om je heen, zet jezelf ergens anders in de ruimte neer, kijk naar jezelf. Makkelijk? Doen het dan ook andersom. Kruip in jezelf, en kijk om je heen. Bewoon je hoofd, bewoon je voeten, bewoon jezelf helemaal.
Stap 3: En ga eens na, die ene stressvolle situatie, laatst of langer geleden. Weet je je beweging nog? Hoe doe jij dat?
Wat ook leuk is is om te vragen of iemand een foto van je neemt. Voel wat er gebeurt: ben je in jezelf en kijk je naar de lens? Of ben je eigenlijk in de lens gekropen of bij de persoon die de foto maakt?
Vaak is het zo dat we, vanuit stress, vanuit onze grote behoefte tot symbiose -bij de ander willen zijn- of vanuit vroege kleine en grotere trauma’s de beweging ‘buiten onszelf’ kennen. Je hier bewust van worden is een groot cadeau aan jezelf. Want als je weet wanneer je niet bij jezelf bent, kun je jezelf uitnodigen terug te komen in jezelf.
ALs je je bewust bent van het belang van je lichaam bewonen, écht bij jezelf zijn, en je bent in staat om deze beweging terug ook -keer op keer- te maken, pas dan komt de stap van contact kunnen maken met de aarde.
Soms kun je hulpmiddelen gebruiken. Hulpmiddelen om eerst terug in jezelf te komen. Daarmee zet je een pre-stap. Door bijvoorbeeld op blote voeten op nat gras of koude tegels te gaan staan, of in van die lekkere zompige modder (Ik word er blij van, niet iedereen weet ik 🙂 nodig je jezelf uit om echt te voelen. Om je aandacht van je hoofd -waar velen van ons graag inzitten of boven hangen- naar beneden te trekken. Door je hele lichaam heen.
Vanaf dat moment komt het contact met de aarde maken voor het eerst in zicht.
Vroeger, als kind, gingen we regelmatig op de grond liggen. Deed jij dat ook? Op je rug op het bos, in het mos, in de sneeuw, op het strand of soms gewoon op straat. Ook binnenshuis trok de vloer vaak. Met poppen, auto’s, lego. Met een boek, een laptop of met potloden en papier.
Ik doe het nog steeds graag. Ook mijn mams, ik mag haar leeftijd niet noemen, gaat dagelijks even met de krant op de grond liggen. Het is heel goed voor ons, om contact te maken met de grond, de vloer, de aarde.
Probeer het eens uit als het voor jou -nog- geen gewoonte is. Merk op wat het met je doet. Er komt een mate van rust over je heen, ontspanning, op een andere manier dan als je op de bank zit of op je bed ligt.
Het belang van aarden is groot. Spanning vloeit makkelijker weg als je contact hebt met je voetzolen op de grond. Je bent je meer bewust van hier, en nu, en stijgt minder snel op. Signalen in jezelf laten zich makkelijker zien en voelen. Je lichaam wordt weer een instrument waarop je mag vertrouwen. Signalen buiten jezelf worden waargenomen als signalen buiten jezelf en je identificeert je er minder snel mee.
En…de wereld om je heen is in staat om contact met je te maken. Echt contact met je te maken. Omdat je aanwezig bent. In jezelf. En hier. Hier, op aarde.
