Ideeën voor zelfonderzoek: In je eentje de diepte in

Zelf aan de slag, de hengel en autonomie

We zijn tot heel erg veel in staat.

Ondanks het feit dat onze eigen beschermingsmechanismen zo sterk zijn dat ze  ‘pijnlijk’  of ‘gevaarlijk’ gelabelde herinneringen in ons onderbewuste weten te houden, zijn alle antwoorden ergens in onszelf te vinden. Door echt te luisteren, te kijken of in stilte naar binnen te keren. Creativiteit is daarbij een toverwoord. Via de creatie kunnen wij op alle leeftijden antwoorden vinden die ons gewone denken niet meer weet op te pikken of die onze bescherming mechanismes niet willen laten opstijgen.

(Kinder)tekeningen lezen
Veel leerkrachten en een aantal ouders kennen de waarde van een kindertekening die gemaakt is vanuit een innerlijke drive. Een menstekening -teken jezelf eens van top tot teen- , een gezinstekening, een boom, of iets anders dat met een specifieke vraag van of aan het kind is getekend heeft vaak veel meer informatie in zich dan je in de eerste instantie zou denken. Op klassenniveau kijken naar mens of gezinstekeningen, en zien dat overal de oren ontbreken zegt iets over welk zintuig verder geoefend kan worden en maakt tevens duidelijk wat op dat moment niet de weg is om de kinderen te bereiken.Een kind die zichzelf standaard met de voeten boven de grond tekent vertelt ons iets anders over zichzelf dan een kind dat zichzelf met grote schoenen en gestrikte veters tekent.

Ook voor volwassenen geldt: Dat wat er uit je vingers, penseel, mond rolt kan je veel zeggen over jezelf. De redenen achter “dat wat naar boven komt”  zijn niet altijd gelijk te vinden, maar een indicatie van de richting krijg je zeker mee als je in staat bent intuïtief naar boven te laten komen wat er diep in je leeft.

Een aantal mogelijkheden voor zelfonderzoek:

————Foto- onderzoek———————————

Pak pen en papier.

Stel je voor dat je hier onder aan deze watermassa staat en dat het je allemaal te veel is. De geluiden, de prikkels…. Een enorme overweldiging van natuurgeweld. Wat zijn de signalen die je dan oppikt? Schrijf die in kernwoorden op, Lert eens op je lichaam. Reageert het op het gevoel dat je oproept? Hoe uit zich dat bij jou?

Draai je blaadje om, en kijk opnieuw naar de foto. Stel je nu voor dat het een rustige, mooie dag is, je staat bij deze waterval en geniet van de wat je ziet hoort en voelt.  Wat zie, hoor en voel je? Let ook hier op je eigen lichamelijke reacties en schrijf deze er ook bij.

.

Voorbeeld: de foto van de waterval kunnen bij mij twee lijstjes opleveren:

1 Veel geluid, koude spetters, overweldigend dat al het water van boven op me neer komt, mensen en drukte om me heen (omgeving) gladde stenen waar ik kan uitglijden. Ik sta er dichtbij, voel me klein en overweldigend, en heb geen controle.

2 Ontspanning, ruisen, zonlicht dat weerkaast, frisse geur van water, leven van natuur en dieren om me heen, ik kan me hand in het frisse water houden en voel de verkoeling van de druppels.

Ik merk als ik me het gevoel voorstel, dat bij het eerste lijstje mijn schouders omhoog gaan, mijn ademhaling hoger wordt en mijn buik samenknijpt. Mijn behoefte is: rust, weg kunnen, ontsnappen. Alleen zijn. naar achter. Uit contact.

Bij het tweede lijstje ervaar ik rust met “fijne” zintuigelijke prikkels. ontspanning, verfrissing. Mijn ademhaling wordt lager en rustiger, mijn spieren ontspannen en ik voel me geaard en verbonden. Mijn behoefte is een zijn met dat wat er is. Rechtop, geaard, autonoom, veilig. Verbonden.

Dit zegt mij veel over mijzelf: als ik me op mijn gemak voel en ontspan kan ik veel autonomer in contact zijn dan als ik het gevoel heb dat ik te veel prikkels ervaar waar ik me tegen moet wapenen of waar ik geen controle over heb.

Met deze informatie kan ik in een drukke(re) situatie naar mijn eigen mindset kijken, of kan ik me bij een drukke situatie al een aantal dingen voornemen. Van mijn eigen reactie kan ik dan leren, en onbewuste reacties kan ik in stapjes bewust maken zodat ik bewegingsruimte ga krijgen.

Stap 2:

Probeer nu eens te wisselen tussen de beide  sferen die je hebt opgeroepen. Dus; Te veel/ fijn/ te veel/ fijn.  Lukt dat?

Kun je ook, door middel van je lichaamsreacties, in controle zijn over welk gevoel er naar boven komt als je naar de foto’s kijkt? Door te spelen met je ademhaling, je spierspanning…

Als je merkt dat je hier controle over hebt kun je dit de volgende keer bij overprikkeling ook eens proberen. Wat doet het als je je schouders naar beneden trekt, je ademhaling controleert, je ogen even dichtdoet en glimlacht, of een rondje loopt en wat koel water over je polsen heen sprenkelt.

Als je merkt dat je niets kan met deze opdracht adviseer ik je: Let eens op je lichaam als je stress of blijdschap ervaart. Signaleer wat er gebeurt. Niet meer of minder dan dat. En doe dat ook eens bij mensen om je heen. Zie je veranderingen, zie je hoe een lichaam de eigen signalen afgeeft?

———Schrijf je eigen sprookje————————-

Houd drie dingen in de gaten:

1: Wie is de hoofdpersoon of wie zijn de hoofdpersonen

2: Wat is de levensles, vanuit welk ‘drama’ begin je

3: Hoe komt het goed.

Maak gebruik van de magie die vaak in sprookjes terug komt. Archetypen, herhaling, symbolen, natuur, het magische getal drie etc.

Leg het sprookje ongelezen een aantal dagen weg.

——- ——- ——– —— —– —– —– —– —– —– —– —– —– —– —– —– —–

Lees het een aantal dagen later -hardop- voor aan jezelf.

Lees onderstaande vragen NU door.

  • Herken je je in de hoofdpersoon? Waarom wel of waarom niet?
  • Hoe zit het met de moraal, is die belangrijk voor je?
  • Zit in de moraal iets van je verlangen of gemis verborgen? Voel dat eens na?
  • Wat zegt dit over jou, waarom is dit sprookje uit je vingers ontsproten en wat kun je hier zelf uit leren?

2. Stel je voor dat je een sprookje voor je vader, moeder, partner, kinderen, of misschien wel je baas of de vriendin met wie je ruzie hebt schrijft. Wat gebeurt er dan?

———Begin een handboek van jezelf—————-

Kies een aantal thema’s uit die bij je passen en die je onderzocht hebt of denkt te hebben, of die je juist nu wilt onderzoeken.

Begin elk hoofdstuk met een vraag.

*Wat heb ik met water?

*Hoe belangrijk is analyseren?

*Waarom neem ik moeilijk rust?

*Wat verwacht ik van de liefde?

Ga dan op een rustig moment achter je computer of tafel zitten. Laat de zinnen uit je komen. Doe dit zónder oordeel. Als er tranen gaan stromen, laat ze maar komen. Weet dat je ergens raak zit. Schrijf door, adem door, voel dat je weer rustig wordt. Komt er niets uit je pen?  Ook goed, Stop dan of verander van onderwerp. 

Typ of schrijf, voel of ervaar. Sluit het af, en ook hier geldt, lees het bij voorkeur niet gelijk terug maar wacht een aantal dagen, weken, maanden. Wat haal je uit je eigen tekst?

—————–Een brief aan je eigen wortels ———

—————–Een brief aan een van je ouders——-

Zelfde opzet, zelfde doel. Schrijf, oordeel niet, leg weg en lees terug.

—————–Intuïtief schilderij ——————————————-Tekening——————————————————–Boetseerwerk——————————–

—————-of Anders—————————————

Zelfde opzet, zelfde doel. Doe. Zie. Ervaar. Leer.

Veel ONT-DEK plezier!