De antieke pauw van Reijkwijdte

Reijkwijdte Coaching

De antieke pauw uit het spiegelpaleis in Jodhpur als symbool voor Reijkwijdte.
Reijkwijdte als nieuwe stap in een toekomst. 

De pauw, een dier dat mythisch bekend staat voor zijn herrijzende verschijning.

Ik “vond” hem, in een fort- paleis bovenop een berg, vlak nadat ik mijn eerste keer Zip line  had besproken op diezelfde plek.   

Een waaier van veren. Veren die gebruikt kunnen worden om te pronken en naar eigen inzicht open en dicht gedaan worden. Een staart van soms wel anderhalve meter lang. Zoals bij alles zitten er voordelen en nadelen in verborgen. Onhandig kan het voor belemmering zorgen, sleept de pauw de zware last met zich mee. Stralend kan hij hem opzetten. ‘Pauwen’ met wat hij te bieden heeft.

Wat kan het veel invloed op je leven en je acties hebben, hoe jij jezelf ziet en hoe je voelt dat anderen naar je kijken.
Of je je staart wijd open zet of juist dicht en zwaar achter je aan sleept.

Aan elk uiteinde een oog. Hoe meer hoe beter. Soms heeft een pauw wel 150 ogen. Wetenschappers ontdekten: hoe meer ogen, hoe meer kans om te paren, want hoe groter de kans op sterker nageslacht. Alleen de gezondste pauwen kunnen zich veroorloven om veel energie in hun verenpracht te steken is het idee.

 Hoe zien wij mensen ogen? Ook wij zien meer dan het oog van de ander.
In de ogen van je baas kun je ineens de ogen van je vader herkennen, in de ogen van je partner zie je liefde of veroordeling. Wat is van jou, en wat is van de ander? Hoe weet je dat wat je ziet ook is écht wat er is?

Eens per jaar laat een pauw de veren vallen. Wat overblijft is een wezen in de volle naaktheid van het bestaan. Kwetsbaar? Krachtig?
Het is het moment in het leven om terug én voorruit te kijken, te herijken en weer op je eigen pad verder te gaan of terug te keren.
En dat is precies waar voor mij coaching om draait. 

In een veilige omgeving onderzoeken waarom en hoe je de veren draagt die je draagt. 

We gaan op onderzoek of je jouw veren nog functioneel draagt. Of dat ze misschien vervangen kunnen worden door veren die beter  passen bij wie je bent en waar je bent in je leven. Vaak zit het antwoord hierop al in de vraag waarmee je langskomt verborgen. Nog functioneel: Nog is daarin een belangrijk woord, want eens was je ervan overtuigd dat het functioneel was wat je hebt besloten. Nodig om te overleven en om je plek in te kunnen nemen.

Ieder mens wordt geboren op een plek waar hij of zij als allereerste levensbehoefte veiligheid en geborgenheid nodig heeft. Vanuit die basis kan zich een mensje ontwikkelen dat om zich heen kijkt en een eigen beeld van de wereld  vormt. Daarbij gebruikt een ieder zijn of haar eigen interpretaties van wat er te zien, te voelen, te horen, te ruiken en te proeven valt. Daarnaast zit in het celgeheugen een geschiedenis van je -voor-ouders opgeslagen. Sporen van een verleden dat niet meer functioneel is laten zich vaak voelen door een pijn of kramp die niet zo goed te duiden is maar wel herkenbaar, en vaak al zo lang als iemand zich kan herinneren aanwezig is in het lijf. 

Wat bijzonder is om te zien is dat mensen die in hetzelfde gezin, met dezelfde voorgeschiedenis en leefomgeving, ouders en omstandigheden, een compleet andere actie in de wereld kunnen laten zien. De onderliggende aannames zijn vaak goed te vinden.  De invulling hoe hiermee om te gaan kan een totaal andere zijn. Zo kan het ene kind op jonge leeftijd denken: ik moet me aanpassen want papa of mama heeft het al zo zwaar, terwijl een ander denkt: ik ga zorgen voor geluk en leven in de brouwerij om de zwaarte wat te verlichten! 

In het leven kun je situaties tegenkomen die zo groot voor je zijn dat je daar vanuit een overlevingsmechanisme op handelt. Alles om je eigen leven veilig te stellen. Vaak weet je dit niet meer bewust, maar ook dit slaat zich op in je lijf. Soms is het een combinatie van je eerste aannames en latere gebeurtenissen, of van je familiegeschiedenis en eigen ervaringen in de baarmoeder en/ of daarna. 

  • Doe ik dat nu alweer zo? 
  • Waarom ervaar ik dat toch?
  • Wat laten mijn kinderen zien dat me zo raakt?

Door bij Reijkwijdte de reis te maken naar waar vandaan, waarom, wanneer of van wie, is het mogelijk om autonomie en handelingsvrijheid te hervinden. Daarmee overkomt iets je niet maar begrijp je op een diepe laag waar iets vandaan komt en geef ik je handvatten om hiermee een eigen keuze te leren maken. 

Dan kun je je verentooi uitspreiden en laten zien. Dan besef je dat de ogen op jouw veren door anderen soms anders gezien worden, en is dat helemaal oké. Dan besef je de invloed van de ogen, van de sleep, en krijg je de mogelijkheid autonome keuzes te maken op de stukken waar eerder verwarring op zat.  

De foto van de pauwen heb ik genomen in het Spiegelpaleis in Jodhpur India. Voor mij is het niet alleen het symbool van de pauw, maar ook het symbool van de schoonheid van imperfectie. De sporen van de tijd, het contrast tussen de sierlijkheid van de pauw en de stevige poten eronder. De manier van de wereld inkijken en te gaan. Elke ochtend weer.

En de spiegel. Wij zijn een spiegel voor anderen en anderen zijn een spiegel voor jou. Ook daarin zit veel meer moois verborgen dan je je vaak bewust bent. 

De spiegel is het extra cadeautje dat ik je tijdens de coaching zal uitleggen en laten zien. Een vervolgstap naar verbinding en contact, en het kunnen zien van jezelf en de mensen om je heen.